Czy Renalda Kulas dołączy do betonowych kontynuatorów?

Drodzy Mieszkańcy,

kolejny raz odczuwamy na własnej skórze przykre konsekwencje nieudolności wójta i jego betonowej ekipy radnych. Siedliskowa elita partyjna – Gosia Chilicka, Rysiek Kieczur i Darek Straus są nie tylko odporni na racjonalne i merytoryczne argumenty. Wydają się być równie niewrażliwi na działanie bakterii kałowych, które kolejny raz wykryto się w gminnym wodociągu, o czym poinformował Sanepid

Znając Darka, możemy mieć pewność, że transport humanitarny z wodą pitną wyśle nam dopiero, gdy do gminy przyjadą reporterzy POLSATU albo UWAGA TVN. Do tego czasu będziemy musieli ustawiać się w marketach po baniaki z wodą zdatną do spożycia i płacić za nie z własnej kieszeni. Nie martwicie się, kolejki będą mniejsze gdy otworzy się Biedronka. Wójt zadbał o to, by w gminie były markety, gdyż jak przekonywał, jak się buduje markety, to się gmina rozwija. A największym krzykaczom – czyli tym wszystkim, którzy głośno zaczną upominać się o swoje prawa, a prawo do dostępu do czystej wody pitnej jest jednym z podstawowych, wójt pokaże zaświadczenie, że po wyremontowaniu hydroforni w instalacjach płynie woda kryształ. Są na to dowody w postaci urzędowych dokumentów z odpowiednimi pieczątkami.

Zacofanie infrastrukturalne gminy jest dziedzictwem, które pozostawi nieudolny wójt swojemu następcy. Pomyśleć, że 23 lata wylegiwał się w fotelu w zaciszu gabinetu, a gminna kranówka jak płynęła syfiasta, tak płynie. Jako włodarz gminy, mając do dyspozycji środki publiczne, fundusze zewnętrzne w szczególności dotacje unijne, które spływają do naszego kraju od roku 2008, Darek Straus nie potrafił zabezpieczyć jednej z naszych podstawowych potrzeb. Wiedział jak urządzić za gminną kasę działkę koniarzy, którą następnie trafiła w łapki rodzinki. Każdego roku znajduje środki, by dotować piłkarzy okrągłą sumką 40-50.000 zł. Znalazł 15.000 zł, by kupić ok. 20 metrów pogiętego drutu eufemistycznie nazwanego płotem. Bez problemu znalazł kilkaset tysięcy w budżecie dla firmy zarządzanej przez partyjnego koleżkę z PSL-u. Jednakże zabrakło mu determinacji, by zmodernizować, a w szczególności, by wybudować gminną sieć wodno-kanalizacyjną. Na to funduszy nie znalazł. Dla porównania Paweł Jagasek – Burmistrz Kożuchowa, który rządzi gminą dopiero drugą kadencję – ostatnio pochwalił się w mediach, że pozyskał 35 milionów na budowę i modernizację miejskiej sieci wod-kan. W tej chwili całe miasto jest rozkopane. Kożuchowianie jednak nie narzekają. Cierpliwie znoszą niedogodności związane z pracami budowlanymi, czekając na efekty. Natomiast w Siedlisku wszystko jest po staremu. Z kranów leci skażona woda, a Straus robi to, co zwykł czynić, gdy pojawiają się problemy – chowa głowę w piasek. Nie ma się co dziwić – Darek, idąc po zwycięstwo w wyborach samorządowych za każdym razem obiecywał, że będzie „kontynuował” obecny stan rzeczy i że – i tu dosłowny cytat z jego kampanii wyborczej: „Dopóki ja będę rządził w gminie nic się nie zmieni. Wszystko będzie po staremu”. Dotrzymuje słowa.

Wójt nieudacznik i jego ekipa nie mają nam nic nowego do zaoferowania. Chwalenie się inwestycją pod tytułem remont dachu i odmalowanie elewacji hali sportowej w Bielawach w rzeczywistości jest wielką porażką Strausa i radnych, z których uczynił maszynkę do głosowania. Ileż to czasu nasze dzieci musiały biegać w strugach deszczu lejących się z dziurawego dachu? I prawdopodobnie gdyby nie wybory uzupełniające do rady gminy, które odbędą się w tym miesiącu, w jednym z bielawskich okręgów wyborczych, dach hali sportowej dalej by przeciekał. Nie wierzycie? To poczekajcie, zobaczycie ile czasu będzie potrzebował nieudolny wójt, by wycyklinować zdarty i zniszczony parkiet na podłodze hali.

Straus jako gospodarz mobilizuje się zwykle w roku wyborczym. Sytuacja byłaby idealna, gdyby wybory na wójta odbywały się co roku. Wówczas dwoiłby się i troił, a inwestycje goniłyby jedna drugą. Wszystko po to, żeby zostać wybranym na kolejną kadencję. Niestety, ustawodawca zdecydował inaczej. Powierzając ustawowo los lokalnych społeczności na długie lata tym samym samorządowcom nikt nie przewidział wytworzenia się takiej patologii władzy, która powstała w Siedlisku. Zresztą zresztą nie tylko w Siedlisku. Zapewne takich gminy, w których macki władzy i układy koleżeńsko-towarzyskie zdusiły rozwój oraz głos społeczeństwa otwartego jest znacznie więcej. To temat do szerszej dyskusji. Wróćmy do naszych, siedliskowych spraw.

Jako mieszkańcy gminy mamy tylko jedną możliwość – jedną, jedyną szansę, by dokonać realnych zmian w naszym otoczeniu. Dzieje się to w dniu, w którym idziemy do urn wyborczych, by dokonać politycznego wyboru. Musimy sobie uświadomić, że kondycja naszej pięknej, ale zaniedbanej okolicy, nie jest efektem nieudolnej polityki wójta i niezaradnych radnych, z których zrobił maszynkę do głosowania. To, jakie jest dzisiaj Siedlisko, czyli regularnie skażona woda w kranach, dziurawe drogi i chodniki, powodzie, które zalewają nas po większych opadach deszczu, nieudolni urzędnicy, rodzina upchana na stołkach, kolesiostwo, niegospodarność itp. itd., to wszystko jest konsekwencją politycznych wyborów, których dokonujemy od 23 lat. W 2019 r. po raz kolejny demokratyczna większość zamiast Lepszej Gminy Siedlisko wybrała strausową Siłę Kontynuacji – czyli kontynuację tego, co było. Czy możemy oczekiwać, że pod rządami tej ekipy spotka nas coś lepszego? Nie. Jest jak było i to się nie zmieni. Kontynuacja oznacza ciągłość starego, a nie postęp i rozwój.

Wybory samorządowe w ustroju demokratycznym, to nie jest jakieś tam głosowanie, w którym wybieramy polityka widzianego tylko z telewizji. Na poziomie samorządowym, w wyborach bezpośrednich do rady gminy głosujemy na ludzi, których znamy – często osobiście. Kto nie znał Strausa, Chilickiej albo Kieczura przed wyborami samorządowymi w 2018 r. – ręka do góry!? Znaliśmy ich wszyscy. Znaliśmy ich bardzo dobrze, w szczególności ich dokonania. Każdego dnia, borykając się chociażby z odwiecznym problemem – z czystą wodą w kranach – uświadamiamy sobie w jakiej zapaści ta ekipa pogrążyła gminę. Jednocześnie z zazdrością a także z pewną bezradnością obserwujemy dynamiczny rozwój w okolicy, u naszych sąsiadów. Często zadajemy sobie pytanie: dlaczego tak się nie dzieje w Siedlisku? W ostatnim felietonie pisaliśmy o tym, że wójtowi kolejny raz nie udało się zdobyć forsy z źródeł zewnętrznych na sfinansowanie modernizacji gminnej infrastruktury. Miliony złotych dotacji dla popegeerowskich, małych gmin rozeszły się po całej okolicy. Z tej puli do Siedliska nie trafił złamany grosz. Czy nasza gmina była za mała, by otrzymać dotację z tego programu? Za biedna? Za mało rolnicza? Zbyt mało popegeerowska? Nie! Po prostu gmina Siedlisko ma historycznego pecha. W 1945 r. została splądrowana i zniszczona przez czerwonoarmistów a od 23 lat zarządzana jest przez nieudolnego i nieudacznego wójta, który obstawił się ekipą równie nieudolnych kontynuatorów. Jednak to nie historyczne fatum jest naszą prawdziwą bolączką. Główną słabością siedliskowej społeczności jest to, że w chwilach, w których musimy podejmować niezwykle ważne decyzje, nie kierujemy się przesłankami merytorycznymi oraz racjonalną i rzeczową oceną, ale emocjami. Widać to doskonale proporcjach podziału głosów oddanych w wyborach samorządowych. Przez dekady głosowaliśmy na kandydatów, na tych samych dinozaurów w radzie gminy oraz tego samego wójta, nie zastanawiając się czy są skuteczni, czy są gospodarni. Znaliśmy ich, przyzwyczailiśmy się do nich i to wystarczyło, żeby im zaufać. Większość nie zastanawiała się na tym, co by było gdyby wójtem został ktoś inny. Myślenie czy Siedlisko jest możliwe bez Strausa było zakazane. Wszak wiadomo jak kończyli ci wszyscy, którzy ośmielili się rzucić Strausowi polityczne wyzwanie. Jola Pazdrowska została bezprawnie wyrzucona z pracy, a Rysiu Łabiak dosłownie wykopany przez zazdrosnego o władzę wójta ze sceny. Ale jaka byłaby nasza gmina, gdyby wuefistka Chilicka zamiast kneblować histerycznym krzykiem i haniebnymi metodami merytoryczną krytykę niegospodarnych poczynań Strausa, ograniczyła się do uczenia naszych dzieciaczków przysiadów i techniki robienia fikołków? Jak wyglądałoby Siedlisko, gdyby Rysiu Kieczur ograniczył się do wyłuszczania nasion, a nie do kaleczenia reguł demokracji swoimi interpretacjami, w myśl których wójt może wszystko, bo go wybrano? Co by było, gdyby głos radnej Małgorzaty Oryszewskiej, specjalistki od ekonomii, przeważył w pracach gminnej Komisji Rewizyjnej nad poddańczo-służalczym hołdem politycznego betonu kontynuatorów, karmionych urzędową pizzą? Jakie by było dzisiaj Siedlisko, gdyby od 23 lat w ławach rady gminy zasiadało więcej tak pracowitych radnych jak Ania Gajewska, Stasiu Sawicz, Sławek Pokusa? Jak wyglądałaby okolica, gdyby ulice i chodniki były równe, a w Zamku działał Gminy Ośrodek Kultury? Jak odbudowana wieża widokowa na Wzgórzu Adelajdy wpłynęłaby na lokalny biznes, który musiałby zareagować na tłumy odwiedzających nas turystów?

Większość z nas nauczyła się żyć ze skażoną wodą, omijać dziury w jezdni i unikać skręcenia kostki na dziurawych i nierównych chodnikach i traktujemy ten stan jako normalny. Jednak z perspektywy zewnętrznej Siedlisko dalekie jest od normalności. Przykładem głębokiego zacofania gminy jest nie tylko niedobór wody pitnej, ale brak udogodnień dla osób niepełnosprawnych, brak klubu dla seniorów, brak instytucjonalnego wsparcia dla lokalnych przedsiębiorców w okresie pandemicznym, brak dostępu do internetu i wiele innych braków, których tu wymienić nie sposób. Kto za ten stan rzeczy odpowiada? Oszołomy, które upominają się o lepszą przyszłość dla gminy czy wójt i jego betonowa Siła Kontynuacji odporna na każdy merytoryczny argument? Warto zadać głośno pytanie o to, co Rysiu Kieczur, Gosia Chilicka, Gielcowa, Brodzik, Pawlaczka albo Swobodzian zrobili dla gminy? Czy betonowi kontynuatorzy kiedykolwiek kierowali się interesem społecznym w pracach rady gminy? Zapytajcie członków zaplecza politycznego Strausa czy zrobili coś dobrego dla siedliskowej społeczności? A jeżeli któryś z nich opowie, że zrobili to i siamto, to niech odpowiedzą na najważniejsze pytanie: jeżeli jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle? Dlaczego mając większy budżet na jednego mieszkańca niż Bytom Odrzański, gmina Siedlisko nawet w ogólnych zarysach nie przypomina sąsiadów zza Odry. Dlaczego Otyń zarządzany przez debiutującą w roli wójta Barbarę Wróblewską w kilka lat wypiękniał a Siedlisko od 23 lat wygląda tak samo? Dlaczego Jagasek, który w roli burmistrza Kożuchowa pracuje dopiero 6 rok – nie 23 lata jak Straus – zdołał pozyskać 35 milionów na modernizację sieci wod-kan w Kożuchowie. Dlaczego, to co gdzie indziej jest możliwe nie dzieje się u nas? Dlaczego od dziesięcioleci pijemy zatruwaną bakteriami kałowymi wodę z gminnego rurociągu? Dlaczego ten stan rzeczy urzędasy usprawiedliwiają ciągle tymi samymi wymówkami? I najważniejsze – dlaczego w to wierzymy?

Na pewno usłyszycie standardowe bajeczki, którymi wójta i jego poplecznicy karmią krytyków. Że gmina biedna, rolnicza, oraz o tym, że nie da się wszystkiego naraz. Że trzeba etapami i że wodę mamy kryształ i tylko ludzie w domach mają przestarzałe instalacje. Czy kolejny raz uwierzymy w te powtarzane, naiwne wymówki i bajki, którymi karmi nas wójt i betonowi kontynuatorzy od dwóch dekad? Na pewno nie! Najwyższy czas, by wykorzystać szansę na lepszą gminę Siedlisko. Podziękujmy Sile Betonu Kontynuacji. Nie chcemy kontynuacji, chcemy zmian! Po 23 latach marazmu także i my zasłużyliśmy na lepszą przyszłość. Nasz los spoczywa w naszych rękach.

25 lipca w Bielawach odbędą się wybory uzupełniające do wakującego, po rezygnacji Huberta Patoły, miejsca w radzie gminy. W odróżnieniu od wyborów uzupełniających w Siedlisku, które ogłoszono po rezygnacji Urszuli Hardy, w Bielawach Straus wystawił kandydatkę. Jest nią Pani Renalda Kulas. Pani Renalda jest powszechnie znaną i szanowaną osobą. Cieszy się zaufaniem i poważaniem wśród mieszkańców Bielaw ale nie tylko. Pełni rolę lokalnego autorytetu i na pewno wielu z nas inspiruje się jej wzorową postawą etyczno-moralną oraz szczerą i głęboką duchowością, którą na co dzień prezentuje. W tym kontekście na pewno wielu dziwi decyzja Pani Renaldy. Dlaczego osoba o tak wysokim morale i nieposzlakowanej opinii zgodziła się wesprzeć swoim autorytetem polityczny obóz skompromitowanego wójta?

Powyższe pytanie należy sformułować inaczej – dlaczego nieudolny i skompromitowany wójt wciągnął do swojej brudnej polityki autorytet niezwykle szanowanej i poważanej mieszkanki Bielaw? Nie musiał tego robić. Tak jak uczynił to kilka miesięcy wcześniej w Siedlisku, mógł nie wystawiać żadnego kandydata. Przypomnijmy, po rezygnacji Uli Hardy i rozpisaniu wyborów uzupełniających w Siedlisku, wójt nie wystawił żadnego kandydata. Nie musiał, bo po rezygnacji Hardy i Patoły w dalszym ciągu ma ma arytmetyczną większość w radzie gminy i może przegłosowywać każdą, nawet najbardziej nonsensowną uchwałę.

Dlaczego zatem wyciągnął brudne polityczne macki po autorytet Pani Renaldy? Czy Pani Kulas będzie kolejnym, po Rysiku Łabiaku, liderem gminnej społeczności, który Straus poświęci dla potrzeb swojej polityki?

Przyjęło się uważać, że wieś Bielawy, to matecznik wójta. Powszechnie sądzi się, że w Bielawach cieszy się nieustającym poparciem i niesłabnącym powodzeniem. Jednak jak pokazały ostatnie wybory faktyczna sytuacja wydaje się być inna od oficjalnej interpretacji. W 2018 r., w wyborach samorządowych, Bielawianie nie zagłosowali na żadnego z kandydatów wystawionych przez Strausa. Przypomnijmy – w składzie rady gminy mieliśmy trzech przedstawicieli bielawskiej społeczności. Żaden z nich nie był z obozu prowójtowego. Anna Zboralska startowała do rady z obozu Izy Dysiewicz. Hubert Patoła i Marcin Swobodzian reprezentowali ideały lepszej gminy Siedlisko, które promowała Agnieszka Adamów-Czaykowska. Ale co ciekawe, mimo że żaden z kandydatów wystawionych przez Darka w Bielawach nie dostał się do rady, to jednak wszyscy bielawscy radni po tym, jak uzyskali mandaty zdradzili swoje polityczne obozy i przeszli do obozu wójta, by wspierać jego nieudolną politykę zarządzania gminą. Czy to nie dziwne? Swobodzian ze Zboralską dzisiaj oficjalnie konsumują urzędową pizzę. Ich metamorfoza z „oszołomów” w betonowych kontynuatorów nie trwała długo. Od pierwszych głosowań głosują zgodnie z intencją i oczekiwaniami Darka Strausa, a niekoniecznie zgodnie z interesem gminy. Patoła był bardziej odporny na urok politycznego betonu siły kontynuacji. Jednak po tym, jak został zmanipulowany przez cichego współpracownika wójta – Marcina Kulę – Hubert zmienił polityczne barwy. Odciął się od tzw. „oszołomów” i dołączył do obozu prowójtowych radnych.

Mimo, że jak wykazaliśmy wójt nie musiał wystawiać żadnego kandydata, bo dalej ma większość demokratyczną w radzie gminy, to jednak postąpił inaczej. W wyborach uzupełniających wystawił kandydata. Co więcej, by być pewnym zwycięstwa, wyjął największego asa z rękawa. Zgłosił niezwykle popularną i szanowaną w Bielawach – Panią Renaldą Kulas. Wszystko po to, by być pewnym zwycięstwa w wyborach. Po co wójtowi to zwycięstwo jak i tak ma większość w radzie? Otóż nie chodzi o zdobycie większości, ale o sam fakt wygranej. Wójt, wystawiając super mocnego kandydata na radnego chce za wszelką cenę wygrać. Strausowi nie chodzi o merytoryczne wsparcie i wkład, który mogłaby Pani Renalda wnieść do pracy rady gminy. Tajemnicą poliszynela jest to, że Straus jako wójt robi co chce i zwykle lekceważy sugestie oraz porady innych. Trudno oczekiwać, żeby po 23 latach coś się w tym zakresie zmieniło i żeby nagle Darek zaczął słuchać cennych uwag Pani Renaldy. Dlatego nie o obecność Pani Renaldy w radzie gminy walczy Darek Straus, ale o pokonanie w wyborach tzw. „oszołomów”. Tym zwycięstwem wójt chce pokazać, że mimo krytyki, mimo nieudolności, którą obnażają kolejne felietony, on jako gospodarz w dalszym ciągu cieszy się niesłabnącym poparciem. Że mieszkańcy dalej go popierają i niezależnie od okoliczności będą na niego głosować. Żeby ten plan się udał potrzebował takiego kandydata, który w Bielawach nie będzie miał konkurencji – potrzebował Pani Renaldy Kulas. Tak oto, po raz kolejny, nieudolny wójcina wciąga lokalny autorytet do swojej brudnej gry. Gry, której jedynym celem jest utrzymanie się przy korycie za wszelką cenę. Poświęcił Łabiaka, którego sympatię i polityczne poparcie „kupił” za 15 tysięcy. Teraz sięgnął po autorytet Pani Renaldy, tylko po to, by udowodnić, że mimo dziesięcioleci zaniedbań i nieudolności jego ekipy, on ciągle może liczyć na poparcie lokalnej społeczności.

Na zakończenie należy odpowiedzieć na jeszcze jedno ważne pytanie: dlaczego Pani Renalda zgodziła się dołączyć do betonu Siły Kontynuacji? Dlaczego swoim autorytetem zgodziła się legitymizować politykę nieudolności i niegospodarności urzędującego wójta? Najprawdopodobniej powodowały nią te same motywacje, którymi kierował się Rysiu Łabiak, w których ważną rolę odegrała inspiracja księdza proboszcza Andrzeja Palewskiego. Przypomnijmy – wójt wkupił się w łaski proboszcza hojnymi dotacjami. W zamian za nie ksiądz Palewski stał się aktywnym uczestnikiem sporu politycznego, na którego szali leży los gminy. Stanął po stronie wójta i potępił tzw. „oszołomów” w trakcie jednego z niedzielnych kazań. Nie wiemy, czy to na polecenia księdza Rysiu Łabiak wraz z małżonką urządzili krucjatę przeciwko „oszołomom”, ale bez wątpienia postawa proboszcza, który w trakcie kazania potępia autorów felietonów odegrała w tym niebagatelną rolę. Pani Renalda, podobnie jak Rysiu Łabiak, należy do osób ściśle związanego ze środowiskiem kościelnym. Pani Kulas także życie zawodowe związała z kościołem. Zajmuje się dekorowaniem kościołów z okazji świąt i drobnych uroczystości. Czy jest to dochodowy biznes, tego dowiemy się, gdy Pani Renalda ujawni dochody w oświadczeniu majątkowym. To może być ciekawa lektura. Czy ksiądz proboszcz Palewski w jakikolwiek sposób inspirował Panią Kulas, by startowała na radną z obozu wójta? To wiedzą tylko główni zainteresowani. My istnienia tego typu politycznych wpływów oraz inspiracji możemy się jedynie domyślać.

Mezalians władzy i kościoła, jak uczy historia, nigdy nie kończył się dobrze ani dla władzy ani dla kościoła. W gminie Siedlisko poziom niezadowolenia i frustracji osiągnął masę krytyczną. Nie chcemy dłużej biernie przyglądać się niegospodarności i nieudolności lokalnej władzy. Krytyka dwóch dekad rządów urzędującego wójta nie wzięła się znikąd. Faktów, które opisujemy nie wyciągamy z kapelusza. Nie jesteśmy także w zmowie z pracownikami stacji sanitarno-epidemiologicznej i nie fałszujemy wyników badań gminnej wody. To, że właśnie dzisiaj Dariusz Straus i jego poplecznicy piją piwno, które warzyli przez ponad dwie dekady nie jest naszą winą. Nie oszołomy je warzyły.

Pozdrawiam

Paweł P.