Doświadczenie w Siedlisku ma ptasi móżdżek!

Drodzy Mieszkańcy,

ostatnio pisaliśmy o „Sile kontynuacji”. Dzisiaj chcielibyśmy skoncentrować się na innym, równie dowcipnym, sloganie wyborczym Dariusza Strausa, na „Doświadczeniu i rozsądku”.

Na wstępie przywołajmy słowa głównego zainteresowanego – Dariusza Strausa, który w 2016 r. o własnym doświadczeniu, niezbędnym do pełnienia funkcji wójta, mówił tak: „Powiem tak, szkoły na wójta nie ma, tu liczy się doświadczenie. A ja doświadczenie mam. Przecież takich batów, jakie ja dostałem przez lata, nie dostał chyba nikt. To najlepsza szkoła.”

Jak tego rodzaju bizzarne doświadczenie wójta Strausa, w którym główną rolę odgrywa skórzany pejcz i batożenie ma się do doświadczeń eksperckich, niezbędnych do sprawowania funkcji wójta? To spróbujemy wyjaśnić w kontekście tak prostych spraw, jak wyznaczanie przejść dla pieszych w gminie Siedlisko.

W ciągu ostatnich dwudziestu lat, dzięki staraniom lokalnych oligarchów i dinozaurów w radzie gminy oraz przy osobistym zaangażowaniu wójta Darka Strausa, Siedlisko zmieniło się w miejsce, w którym wydarzeniem niezwykłym, graniczącym wręcz z cudem, jest wyznaczenie przejścia dla pieszych. Niestety to, co w cywilizowanym świecie należy do spraw normalnych, które załatwia się kilkoma pismami, jest w Siedliku czymś co porównać można do misji Apollo 11 i lądowania człowieka na księżycu w 1969 r. Dlatego nie ma się co dziwić, że radny Stanisław Sawicz przy każdej nadarzającej się ku temu okazji zbiera gratulacje, brawa i podziękowania. Został lokalnym bohaterem, herosem, niemalże półbogiem. Jego dzieło zostanie zapisane złotą czcionką w kronikach gminy Siedlisko. Dokonał on rzeczy, która przez lata w gminie uchodziła za niemożliwą do zrobienia. To dzięki panu Sawiczowi, po ponad dwudziestu latach, Siedlisko doczekało się budowy przejścia dla pieszych w newralgicznym miejscu w gminie – tuż obok przedszkola. Dzięki radnemu Sawiczowi nasze pociechy będą mogły bezpieczniej przejść przez ruchliwą w tym miejscu ulicę.

Korzystając z okazji także i my – pisząca te słowa oraz cała redakcja felietonu cotygodniowego – przyłączamy się do podziękowań i gratulujemy Panu Radnemu pomysłów i determinacji w ich realizacji.

Wróćmy jednak z księżyca na ziemię i zadajmy jedno, ważne pytanie: „A co pan zrobił panie wójcie?”. Radny Sawicz udowodnił jak dużo dobrego dla nas i dla gminy jest w stanie zrobić jeden człowiek. Podkreślić należy, że w odróżnieniu od takich dinozaurów w radzie jak babcia Hardy, gajowy Kieczur czy przewodnicząca rady gminy Gosia Chilicka, pan Stanisław Sawicz debiutuje w roli radnego. I co się okazało? Swoim zaangażowaniem obnażył impotencję Strausa, który owszem na innych polach działania okazuje się osobnikiem nader płodnym, lecz jeżeli chodzi o kwestie związane z zarządzaniem gminą jest kompletnym eunuchem. Wyszło także na jaw pospolite lenistwo starych, wyleniałych samorządowców z gminy. Przyzwyczajeni do słodkiego nieróbstwa trwają w tym stanie od 20 lat. Oczywiście Straus na każdym posiedzeniu rady zdaje raport ze swojej aktywności urzędniczej. Pręży się i czyta z kartki bogatą listę osobistych dokonań.

I tak np. na ostatnim posiedzeniu rady gminy Darek Straus poinformował radnych o swoim wielkim wyczynie. O sukcesie, o osiągnięciu, z którym równać się może zdobycie ośmiotysięcznika w Himalajach – o tym, że: „27 listopada uczestniczył w uroczystym otwarciu nowego komisariatu policji w Kożuchowie”. Niebywałe! Mieszkańcy gminy Siedlisko oczami swojego przedstawiciela mogli podziwiać nową inwestycję w sąsiedniej gminie! Wspaniale! W takim tempie i przy takim zaangażowaniu za 10 lat oczami wójta podziwiać będziemy ścieżki rowerowe w nieodległym Przyborowie. Nie wybiegajmy nadto w przyszłość. Z odczytanego przez wójta sprawozdania z działalności międzysesyjnej dowiedzieliśmy się jeszcze że i tu cytat: „5 listopada odbyło się posiedzenie komisji gospodarczej”. Czy Straus brał w nim udział i w jakim charakterze? Czy wygłaszał jakieś prelekcje? Czy może pilnie słuchał porad ekspertów, by z lekcji nauk o gospodarce wyciągnąć wnioski na przyszłość? Tego wójt nie zdradził. Następny cytat ze sprawozdania działalności wójta brzmi : „13 listopada rozmawiałem z panią broker na temat odszkodowań na terenie gminy Siedlisko”. Co z tych rozmów wynikło? Jaki był ich skutek? Czy może spotkanie jak zwykle ograniczyło się do wypicia kawusi i zjedzenia tacki pączków? Wójt nie przedstawił żadnych konkretnych efektów tych spotkań. Innym ważnym osiągnięciem wójta było wydarzenie z dnia 18 listopada. Jak informuje wójcina: „w tym dniu spotkałem się z radą seniorów z gminy Siedlisko w sali konferencyjnej Urzędu Gminy”. No i super! Wójt spotkał się z naszymi seniorami i na pewno wytłumaczył im dlaczego budynek po dawnej stołówce, który zaprojektowano i zbudowano z myślą o użyteczności publicznej, trafił w łapki rodziny jego kolesia. Czy Straus potrafił racjonalnie wytłumaczyć dlaczego odmówił przejęcia tej nieruchomości do majątku gminy, gdy Agencja Nieruchomości Rolnych złożyła mu taką propozycję? Tego nie wiemy. W każdym razie, odbębniając owo spotkanie z seniorami, wójt zaliczył kolejny pracowity dzionek i skasował sutą dniówkę.

Jak się okazuje takie czysto kurtuazyjne spotkanka są specjalnością naszego wąsatego nieudacznika. Miesiąc wcześniej, na posiedzeniu rady gminy w dniu 30. września, Darek w sprawozdaniu z działalności międzysesyjnej poinformował o bardzo ważnych wydarzeniach, w których brał udział. Cytujemy: „3 sierpnia odbył się pchli targ w Siedlisku” a „30 i 31 sierpnia odbyły się dożynki w Stypułowie, Kożuchowie i Otyniu, w których uczestniczyłem”. Jak widać Straus nie próżnuje. Urzędnik działa pełną parą! Dla dobra gminy i z pełnym poświęceniem oraz zaangażowaniem nie tylko spogląda głęboko w oczy przystojnej pani broker; nie tylko zabawia gminnych seniorów w sali konferencyjnej oraz nie tylko podziwia nowe inwestycje, które realizowane są u naszych sąsiadów. Darek także raz w roku wyskoczy do Stypułowa albo do Otynia na darmową kiełbaskę z grilla serwowaną z okazji dożynek. Sukces pełną gębą! Żeby było śmieszniej – za to wszystko, za tego rodzaju atrakcje jak pobyt wójta na dożynkach albo wizyta na pchlim targu itp. musieliśmy my z naszych podatków wójtowi zapłacić. W 2018 r. nasz nieudolny wójcina zainkasował okrągłą sumkę – 137.877 zł wynagrodzenia, które wypłacane jest z naszych podatków. Każdy z nas zrzuca się n wynagrodzenie wójta. Kto by nie chciał zarabiać prawie jedenaście tysięcy pięćset miesięcznie za jedzenie darmowej kiełbasy z grilla na dożynkach w Otyniu czy Stypułowie?

Jak już pożartowaliśmy, to czy nie uważacie, że to wstyd i zniewaga dla urzędu wójta, że Straus w sprawozdaniu z działalności chwali się uczestnictwem w pchlim targu? Czego w godzinach urzędowania, jako urzędnik państwowy mógł tam szukać? Czy próbował sprzedać używaną oponę od Stara? A może wystawił na charytatywną licytację kilka papug? A propos papug – jeżeli ktoś chciałby kupić jedną z kolekcji wójta, to informujemy, że właśnie Darek, przerażony wizją kontroli oświadczeń majątkowych, w których nigdy nie ujawnił wartości kolekcji ponad 200 szt. gadających ptaków, pozbywa się dowodów. To nie są żarty. W związku z tym, że jeden taki ptaszek może kosztować kilka pensji, to wartość kolekcji znacznie przewyższa kwotę, której nie ma obowiązku zgłaszania w oświadczeniu. Dlatego teraz w promocji u wójta można kolorowego ptaszka kupić za pół darmo. Czas promocji bardzo ograniczony i obowiązuje tak długo, dopóki papużek wystarczy.

Wróćmy do domniemanego doświadczenia, którym chwali się wójt Darek Straus. W jednym jesteśmy zmuszeni przyznać wójtowi rację i tego nie możemy mu odmówić: chodzi o jego unikalne w skali regionu doświadczenie w utrzymywaniu się na ciepłej posadce w urzędzie. Niewątpliwie takowe posiada, ponieważ tylko dzięki niezwykle bogatemu doświadczeniu w tym zakresie jako nieudacznik utrzymał się na w fotelu wójta tyle lat. Takiego doświadczenia nie zdobył żaden z okolicznych samorządowców. W tym samym czasie, kiedy mieszkańcy Nowej Soli entuzjastycznie oddawali swoje głosy na Wadima Tyszkiewicza – prezydenta, który wydobył miasto z zapaści ekonomicznej i infrastrukturalnej, w Siedlisku wybieraliśmy tego samego wójta ze strachu. Przerażeni jego powyborczą zemstą na mieszkańcach Borowca baliśmy się. Nikt nie chciał zadzierać z wójtem, który wykończył byłą dyrektorkę szkoły, która ośmieliła się głośno mówić o jego nieudolności. Żeby upewnić się co do wyników wyborów, Straus montował kamery monitoringu nad urnami i obsadzał kuzyna pedofila w roli męża zaufania. Wszystko, by utrzymać się na stołku! To jest właśnie doświadczenie, które wykorzystuje w gminie Straus od ponad dwudziestu lat. Dlatego zastraszona i skłócona społeczność nie potrafiła wydostać się z pułapki zastawionej przez wąsatego nieudacznika, który za każdym razem razem opowiadał o „sile kontynuacji” oraz o „doświadczeniu”. Gdy nasi sąsiedzi cieszyli się z nowych inwestycji, nowych dróg i ścieżek rowerowych, my w Siedlisku ciągle wysłuchiwaliśmy jednej i tej samej bajeczki – legendy o małej, biednej rolniczej gminie, w której wiadomo chciałoby się więcej, ale pieniędzy brak.

Bez wątpienia Darek Straus świetnie realizuje się w spotkaniach z seniorami i w buszowaniu po straganach z fatałaszkami na pchlich targach. Z inwestycjami idzie mu znacznie gorzej. Nie potrzebujemy sprawozdań wójta, by się o tym przekonać, że jako inwestor nie ma żadnego doświadczenia. Stojąc przed budynkiem Urzędu Gminy człowieka ogarnia zwykły, ludzki smutek. Porównajmy nasze centrum gminy z sąsiadami.

• 

• 

• 

Bilans 21 lat rządów wójta Strausa jest przerażający. Każdego dnia odczuwamy posmak swego rodzaju porażki, klęski gminy Siedlisko. Jeździmy dziurawymi ulicami, piejmy brudną wodę, przyglądamy się jak nieoczyszczone ścieki z naszej oczyszczalni zrzucane są wprost do Odry. Sukces radnego obozu opozycji w tym kontekście ma mimo wszystko słodko-gorzki smak. Słodki dlatego, że cieszymy się z przejścia dla pieszych. Wreszcie coś się zmienia na lepsze. Nawet jeżeli to mały sukces, to jednak wielki skok w przyszłość w kontekście dotychczasowej nieudolności wójta Strausa. Gorzki zaś z tego powodu, że sukces jednego radnego uświadamia nam jak wiele jako społeczność straciliśmy. Jak wiele inwestycji mogło zostać u nas zrealizowanych, gdybyśmy mieli sprawniejszego włodarza.

Dzisiaj możemy tylko marzyć o tych wszystkich zmianach, które wprowadziłaby w gminie Agnieszka Adamów-Czaykowska. To dzięki niej w radzie gminy zasiadł Pan Stanisław Sawicz. Startował z jej komitetu wyborczego. Wyobraźmy sobie co by było, gdyby takich “Sawiczów” było więcej w radzie gminy i co by było gdyby Agnieszka Adamów-Czaykowska została wójtem! Możemy sobie tylko wyobrażać te wszystkie inwestycje młodej, energicznej i zaangażowanej pani wójt. Dziewczyna posiada wiedzę i doświadczenie na temat pozyskiwania funduszy zewnętrznych. Udowodniła to organizując „Święto Bzów” – jedną z największych w regionie imprez, na której pojawiali się prominentni przedstawiciele władz wojewódzkich i powiatowych. Czy tego rodzaju imprezę można porównać z tymi, które za gminne pieniądze urządza wójt z wybranymi mieszkańcami gminy pod szyldem „Podziękowanie za dożynki”? Na pewno nie.

Sukces radnego Sawicza obnaża też inną słabość i bolączkę samorządowców gminy Siedlisko. Chodzi o bezradność całej rady gminy. Gdzie przez ostatnie 20 lat była babcia Urszula Hardy? Przecież pani Hardy w gminie radną jest od zawsze. Dlaczego tak doświadczona radna nigdy nie napisała i nie wysłała do Zarządu Dróg prostego pisma z prośbą o utworzenie przejścia dla pieszych? Czy takie pismo napisała Gosia Chilicka albo gajowy Kieczur Ryszard? Chilicka na ostatnim posiedzeniu rady gminy uciszała radnego Sławka Pokusę mówiąc, że tylko ona zabiera głos kiedy chce, a on i cała reszta ma milczeć i czekać. Gdyby tylko cząstkę tej energii i zaangażowania, którą poświęca na uciszaniu krytyki wójta, przewodnicząca Chilicka włożyła w starania o poprawę życia zwykłych mieszkańców, dzisiaj mielibyśmy kilka przejść dla pieszych z sygnalizacją świetlną. Gdyby jej zastępca – gajowy Ryszard Kieczur – zamiast opowiadać głupoty o woli większości, która ma legitymizować machlojki władzy, nauczył się obsługi komputera i wysłał jednego majla do Zarządu Dróg, może doczekalibyśmy się remontów kilku chodników oraz skutecznego usunięcia kilku dziur w jezdni. Gdyby babcia Urszula Hardy, która na stołku radnej zdążyła przeżyć młodość, zakochać się, urodzić dzieci, wychować wnuki i się zestarzeć, uświadomiła sobie, że bycie radną, to nie pobieranie diet, ale aktywna działalność na rzecz mieszkańców, to przez wszystkie lata swojej kariery politycznej na pewno udałoby się osiągnąć przynajmniej coś, co można by porównać z wyczynem radnego Sawicza.

Na zakończenie wróćmy do legendarnego doświadczenia wójta gminy Siedlisko. Na zdjęciu widzicie toksyczny, nieoczyszczony szlam z gminnej oczyszczalni ścieków. W tej chwili zakopywany jest on nielegalnie, z naruszeniem wszystkich możliwych norm sanitarno-epidemiologicznych w dołach na terenie oczyszczalni ścieków. Toksyny za chwilę przedostaną się do wód gruntowych i trafią do naszej hydroforni. Jakiego rodzaju doświadczeniem kieruje się nasz nieudolny wójcina, że pozwala na taki proceder! Gdzie w tym wszystkim rozsądek?

Straus nadzoruje działalność wszystkich urzędników w gminie. Tej dziury, w której zakopywany jest toksyczny szlam z oczyszczalni, nie wykopał Iksiński ani Kowalski czy też inny Igrekowski. Dół został wykopany za wiedzą wójta Dariusza Strausa. Doświadczenie, którym się wójcina kierował zezwalając na tego rodzaju proceder, jest mądrością pokoleniową przekazywaną w jego rodzinie. Streścić ją można następująco: dziadek chodził srać za stodołę, tatuś też, to i ja będę. Stąd nie należy się dziwić, że nasze ścieki zamiast zostać oczyszczone, wędrują bezpośrednio za przysłowiową „stodołę” – prosto do ziemi. W kategoriach smutnego dowcipu należy potraktować żonglerkę papierami na ostatnim posiedzeniu rady. Darek machając karteczkami z jakimiś wydrukami zapewniał, że gminne ujęcie wody opuszcza – i tu cytat: „woda kryształ”. Na pytanie – kto tu kogo robi w konia – nie ma odpowiedzi. To tyle jeżeli chodzi o kwestie doświadczenia i rozsądku władzy samorządowej w Siedlisku.

Serdecznie pozdrawiam

Paweł P.