Sukces radnej Anny Gajewskiej! Będzie Klub Seniora w Siedlisku! Ale kilka baniek przeszło nam koło nosa

Drodzy Mieszkańcy,

mamy dla Was kolejną dobrą wiadomość – dzięki staraniom radnej Anny Gajewskiej już niedługo w Siedlisku pojawi się Klub Seniora! Tak! Nie mylicie się! Wójt właśnie ogłosił przetarg na wybudowanie szklanej windy przy elewacji oraz na zaadoptowanie pomieszczeń w dawnym budynku Szkoły Rolniczej dla potrzeb gminnych seniorów. Co ważne – winda ma być przystosowana także dla potrzeb osób niepełnosprawnych. Projekt budowlany został już zatwierdzony przez Konserwatora Zabytków, środki na ten cel są zabezpieczone, teraz trzeba znaleźć wykonawcę, który zrealizuje inwestycję.

Pani Gajewska od kilku miesięcy na każdym posiedzeniu rady gminy upominała się o budowę Klubu Seniora. Wójt za każdym razem udzielał pokrętnych odpowiedzi. Zdeterminowana radna nie dała się zbić z pantałyku i drążyła temat o czym niejednokrotnie Was informowaliśmy w felietonach. Starania pani Ani i nasza publicystyka, w szczególności polityka informacyjna, odniosły sukces. Przetarg na budowę Klubu Seniora został ogłoszony. Gdzie podzieje się prywatna fundacja, która obecnie za darmo korzysta z pomieszczeń w budynku? To nas nie obchodzi. Jeżeli prywatna firma, która miała świadczyć usługi edukacji przedszkolnej na najwyższym poziomie, nie ma środków nawet na to, by opłacić rachunki za zużytą energię, to najwyższa pora zamknąć biznes. Dla niektórych może się to wydawać niewiarygodne, ale na posiedzeniu Komisji fundacja Porozumienia Wzgórz Dalkowskich złożyła prośbę o to, by gmina zapłaciła za nią faktury za zużytą energię, z którymi zalega. Nie mylicie się! Ta sama fundacja, która miała pozyskiwać fundusze unijne, nie ma środków, by opłacić faktury za zużyty prąd. Kuriozum. Uważamy, że najwyższy czas wrócić do starego, sprawdzonego systemu. Zamiast pompować w prywatną firmę setki tysięcy bezzwrotnych pożyczek z budżetu gminy, dofinansujmy nasze przedszkole, które przez dziesięciolecia świetnie spisywało się w opiece nad dziećmi. Proponujemy zacząć od tego, by wydłużyć pracę gminnego przedszkola do ośmiu godzin dziennie. Zapewnijmy najmłodszym opiekę na czas pobytu rodziców w pracy i nie opowiadajmy więcej głupot o oszczędnościach na dzieciach.

Wracając do sukcesu Anny Gajewskiej. Jak widać determinacja pani radnej oraz nagłaśnianie w felietonach pewnych ważnych dla naszej społeczności kwestii, niejako mobilizuje wójta do działania. Nie można już siedzieć w zaciszu gabinetu. Trzeba wyjść i coś robić, bo „ludzie zaczęli gadać”. Będziemy mieli Klub Seniora w gminie. Pełny sukces! Pani radna Gajewska udowodniła, że nie trwoni czasu na posiedzeniach rady, ale działa na rzecz siedliskowej społeczności. Co ważne i na co inni radni powinni zwrócić szczególną uwagę – od wójta można i należy wymagać realizacji konkretnych projektów. Bycie radnym nie polega na uśmiechaniu się, ale na aktywnym działaniu na rzecz lepszej gminy Siedlisko. Pani Ania, a wcześniej radny Stanisław Sawicz, dzięki któremu doczekaliśmy się remontu niebezpiecznego „Zakrętu duchów” przetarli szlak i pokazali jak robić, żeby było dobrze. Gdyby siedliskowe dinozaury, które latami wygrzewają etaty radnych, wykazali się podobnym zaangażowaniem jak Ania Gajewska czy Stasiu Sawicz, dzisiaj zapewne nie musielibyśmy martwić się jakością wody w gminnych wodociągach.

Skoro jesteśmy przy tematyce okołowodnej, to mamy dla Was drugą, tym razem smutną, wiadomość. Siedlisko ominęło dofinansowanie na odbudowę wieży widokowej na Wzgórzu Adelajdy. Gruby szmal, jaki trafił do regionu w ramach projektu „Odra dla Turystów”, w większości wykorzysta burmistrz Barbara Wróblewska. Gmina Otyń wybuduje na Bukowej Górze wieżę widokową. Na facebookowym profilu gminy Otyń czytamy: „Drewniana konstrukcja będzie miała 30 metrów wysokości, a taras widokowy znajdzie się na wysokości 25 metrów. Teren przy przystani rzecznej zyska rekreacyjne zaplecze i zostanie wyposażony w elementy małej architektury. Będą to m.in. dwie wiaty, miejsce na ognisko z siedziskami, stojaki na rowery, tablica informacyjna i stoły z siedziskami z bali. Wytyczona będzie utwardzona trasa pieszo-rowerowa, która połączy to miejsce z wykonanym w formie schodów z barierką wejściem na Białą Górę i wieżę widokową. Całość będzie miała silne walory edukacji przyrodniczej. 40 miejsc postojowych powstanie za wałem obok przepompowni.”

Jak widać skuteczność Barbary Wróblewskiej jako samorządowca jest wręcz imponująca. Gro środków pozyskanych w ramach finansowania projektu pod nazwą „Odra dla turystów” zostanie przeznaczonych na inwestycje na obszarze gminy Otyń. W tym momencie należałoby zadać pytanie: jak to jest możliwe, że pani samorządowiec o doświadczeniu nieporównywalnym z tym, z jakim obnosi się pancerny Dariusz, potrafiła pozyskać gruby szmal na budowę wieży widokowej w szczerym polu? Dlaczego nasz wójt nie postarał się o to, by środki te przeznaczyć na odbudowę wieży widokowej na Wzgórzu Adelajdy?

Wieża widokowa już była w Siedlisku. Jeżeli przed wiekami zbudowanie jej miało sens, na pewno dzisiaj też byłaby atrakcją. Jesteśmy przekonani, że oglądane z wieży dorzecze Odry i malownicza okolica na pewno zachwycałyby tak samo jak Odra widziana z perspektywy Bukowej Góry. Poza tym odbudowa wieży widokowej na Wzgórzu Adelajdy bez wątpienia byłaby małą sensacją w skali regionu i przyciągnęłaby do nas turystów. Tak jest jest w przypadku rewitalizacji ruin zamku w Zatoniu. Dzisiaj do niegdyś ponurego Zatonia przybywają setki turystów. Każdy chce zrobić sobie zdjęcie na tle malowniczych ruin lub zwiedzić zrewitalizowany park wraz ze starodrzewiem.

Czy można było zbudować wieżę widokową w Siedlisku? Oczywiście. Jeżeli udało się Barbarze Wróblewskiej, samorządowcowi, który dopiero drugą kadencję zarządza gminą, zbudować wieżę w szczerym polu, to tym bardziej powinno się udać doświadczonemu Darkowi Strausowi odbudować wieżę w centralnym miejscu Siedliska. Projekt ten aż prosił się o realizację. Wójt miał wszystkie atuty w rękawie. Na pewno jego działania wsparłaby Fundacja Karolat, dzięki staraniom której zrewitalizowano Wzgórze Adelajdy. Taki pomysł bez wątpienia zostałby wsparty przez wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i kto wie, być może partycypowałby w finansowaniu realizacji inwestycji. Jakie my mielibyśmy z tego korzyści? Odbudowana wieża widokowa na wzgórzu Adelajdy w Siedlisku stałaby się miejscem odwiedzanym tłumnie przez gości z okolicy. Za turystami zawsze idą pieniądze. Każdy chciałby coś zjeść, napić się, kupić jakąś pamiątkę. Niektórzy być może zechcieliby przenocować w okolicy. To bez wątpienia miałoby pozytywny wpływ na lokalny rynek usług. Niestety. Stało się inaczej – czyli zgodnie z obietnicą wyborczą wójta: „jak będę wójtem, to obiecuję, że nic się nie zmieni”. Dotrzymał słowa i tym razem. Jest jak było. Kolejna szansa przegapiona. Ale nie ma tego złego. Nasz wybitny i doświadczony wójt wrócił ze spotkania z prezentem. Dostał ładną doniczkę wykonaną z bielonej kory, którą będzie mógł ustawić w gabinecie tuż obok dyplomu za bycie wójtem roku! Brawo! Teraz wszyscy powinniśmy wznieść radosny okrzyk na cześć wójta: vivat! Niech żyje! Niech nam króluje do końca świata, a nawet kilka dni dłużej.

Kilka słów samej przystani rzecznej w Siedlisku. Została ona wybudowana i sfinansowana w ramach projektu „Odra dla turystów”. Jednak coś poszło nie tak. Jest praktycznie nowa ale niektóre elementy konstrukcji się zepsuły. Taki stan rzeczy trwa od lat. Dokładnie widać wykrzywione rolki na szynie prowadzącej. Dlaczego do tej pory nie zostały naprawione? Gdzie jest gospodarz? Czy tak trudno wysłać zgłoszenie reklamacyjne? Przystań rzeczna, to nie chińska zabawka, której zakup jest tańszy niż naprawa, gdy się zepsuje.

W Otyniu powstanie wieża widokowa, a w Siedlisku 01. października tego roku wójt rozpisał konkurs na „świadczenie usługi”. Pod tym z pozoru niewinnym tytułem kryje się zaciągnięcie nowego kredytu w wysokości 2.250.000 zł na – i tu uwaga: „spłatę wcześniejszych kredytów i zobowiązań”. Kredycik przyklepali nasi radni większością głosów.

• 

• 

Zadłużenie gminy rośnie, ale co niepokojące, na skutek pandemii coronavirusa, dochody gminy spadły o około 200.000 zł o czym informuje gmina w materiałach konkursowych.

Przy okazji z tychże materiałów dowiedzieliśmy się, że tzw. Tarcza dla Siedliska, którą ogłosił Darek Straus z kilkumiesięcznym opóźnieniem, jest czystą fikcją stworzoną po to, by uspokoić krytyków – czyli jak to się określa „oszołomów”. Na pytanie: „czy gmina wdrożyła program pomocowy w związku z obecną epidemią” odpowiedź wójta jest krótka i nie pozostawia złudzeń: „nie”. To by było na tyle, jeżeli chodzi o mit zaradnego i opiekuńczego gospodarza gminy Siedlisko.

Drodzy Mieszkańcy, wybraliśmy takiego, a nie innego gospodarza oraz radnych. Stanisław Sawicz, Anna Gajewska czy Sławek Pokusa sami nie zmienią Siedliska. Musimy im pomóc, bo gminę możemy zmienić tylko wspólnymi siłami! Razem! Nie namawiamy Was do czynów społecznych, żebyście po godzinach grabili ulice, bo to zadanie pracowników Samorządowego Zakładu Budżetowego. Nie prosimy o to, żebyście po pracy szli odbudowywać Wieżę Adelajdy. Prosimy tylko o to, żebyście z większą rozwagą głosowali w przyszłych wyborach. Nieudolny Straus nie sprawdził się. Jego orszak wiernych i posłusznych radnych nadaje się tylko do wymiany. Straus musi odejść. Im szybciej to nastąpi, tym lepiej dla nas i naszej gminy. Nie marnujmy cennego czasu. Przepaść między Siedliskiem a sąsiadami pogłębia się coraz bardziej. Każda nowa inwestycja w okolicy ujawnia jałowość i niemoc a przede wszystkim nieudolność naszych gospodarzy. To przykre, ale prawdziwe.

Pozdrawiam serdecznie

Paweł P.