Bajka o działce, wójcie, lokalnym patriocie i złym cepeeniarzu

Drodzy Mieszkańcy,

ci, którzy kupili ostatnie wydanie Gazety Regionalnej mogli przeczytać o tym, że Darek Straus razem z wuefistką Gosią Chilicką właśnie dowiedzieli się, co takiego kredyt i z czym go się je. Miłośnik koni oraz papużek na spółkę ze specjalistką od kopania piłki zdziwili się, gdy uświadomiono im, że decydując się na zaciąganie kredytu należy oprócz długu spłacić również odsetki i inne koszty z nim związane. Samorządowa parka z niedowierzaniem potraktowała wyliczenie łącznej sumy zadłużenia gminy, przedstawione przez tzw. „oszołomów”. Gosia z Darkiem byli przekonani, że jeżeli rada uchwaliła, że gmina w 2021 r. zaciąga 2 miliony 800 tys. złotych kredytu, to tyle samo odda. Taką naiwność skomentować można tylko słowami Marszałka Piłsudskiego, który głupkom radził, by kury szczać prowadzali a nie politykę robili.

Gmina Siedlisko drogo zapłaci za ignorancję wójta i jego lizusów w radzie gminy. Nieudacznik Straus odejdzie z urzędu w niesławie. Bez żalu rozstaniemy się też z Chilicką, Kieczurem i samorządowymi babciami, które z popierania nieudolnego wójta uczyniły sposób na dorobienie do emerytury. To, co pozostawi po sobie ekipa nieudaczników, to niesmak, zapaść gospodarcza oraz gigantyczne długi, których spłatą będzie musiał martwić się przyszły gospodarz gminy. Wiedząc jak nieudolny jest Straus i jego ekipa, należy spodziewać się, że w najbliższym czasie wójt zaciągnie następnych kilka milionów długów. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że radni, w szczególności ci, którzy dotychczas bezkrytycznie głosowali za przyjęciem każdej uchwały, którą podsunął im wójt, pójdą wreszcie po rozum do głowy.

To, że Straus działa na szkodę gminy jest faktem bezspornym. Oto najnowszy przykład. Pamiętacie jak jeszcze nie tak dawno, Darek na spółkę z Rysiem Kieczurem na chama próbowali przepchać uchwałę, na mocy której wydzielony fragment SZB trafiłby w łapki tzw. lokalnego patrioty. Właściciel firmy Deux – bo o nim mowa – by przejąć działeczkę wysłał najpierw żonę a później kuzynkę, byłą kandydatkę na wójta Izę Dysiewicz, by przekonać radnych do przyklepania transakcji. Ba! Ów „lokalny patriota” tak bardzo zainteresowany był nabyciem tejże nieruchomości, że gotów był przekazać łapówkę/darowiznę/datek/jałmużnę* (niewłaściwe skreślić) w wysokości 10.000 zł na „cokolwiek”. Ten patriotyczny gest i dar serca miał przekonać radę gminy Siedlisko do wyrażenia zgody na sprzedaż gminnej nieruchomości w trybie bezprzetargowym siedliskowemu „patriocie”.

Jak wygląda transakcja sprzedaży bezprzetargowej? Wójt powołuje rzeczoznawcę. Ten wycenia nieruchomość i następnie działeczka jest sprzedawana w tej kwocie, na jaką opiewa wycena.

Niby wszystko w porządku, jednak jest jedno małe „ale”. Pamiętacie tzw. działkę koniarzy, która trafiła w łapki rodzinki wójta? Ta ponad półhektarowa nieruchomość, na której gmina posadowiła wiatę, ławki i stoły dla gości, na której zbudowała padok, miejsce na grila, szopki na siano, wykopała oczko wodne itp. rzeczoznawca powołany przez przedsiębiorczego wójta Dariusza wycenił raptem na 16 tysięcy złotych? Nieźle, nieprawda? Dlatego radzimy, że kiedy będziecie chcieli sprzedać własny dom, pole, czy jakąkolwiek inną nieruchomość lepiej wybierzecie innego rzeczoznawcę. Nie korzystajcie z usług specjalisty, którego wójt wynajmuje do sporządzania wycen, bo wyjdziecie na tym jak gmina Siedlisko, czyli jak Zabłocki na mydle.

Wracając do rzeczy. Na skutek zdecydowanej postawy radnego Sławka Pokusy uchwałę o sprzedaży bezprzetargowej gminnej nieruchomości zdjęto z porządku obrad. „Lokalny patriota” musiał póki co obejść się smakiem ale nie na długo. 26 września na tablicy ogłoszeń urzędu gminy oraz na BIP pojawia się ogłoszenie o sprzedaży tej działeczki. Tym razem fragment SZB wójt wystawił na sprzedaż w formie przetargu… nieograniczonego. Cena wywoławcza – 35.793 zł. Butelka wódki temu, kto wyjaśni jakie to istotne okoliczności zaszły, że ta sama działka, którą jeszcze w czerwcu tego roku Straus i jego nadworny lizus Rysiu Kieczur próbowali sprzedać bez przetargu „lokalnemu patriocie” kilka miesięcy później trafiła na licytację w przetargu nieograniczonym? Teraz nie tylko pan „patriota” ale każdy, kto ma ochotę i fundusze może kupić ową nieruchomość.

Jeżeli każdy może stanąć do przetargu, to również właściciel stacji paliw i wydawca felietonów postanowił spróbować szczęścia i on także zgłosił chęć kupna. Warunkiem udziału w przetargu było wpłacenie tzw. wadium wysokości prawie 3.600 zł, co też cepeeniarz uczynił.

Właściciel stacji paliw wysłał do urzędu gminy zapytanie z prośbą o potwierdzenie otrzymania przelewu wadium oraz udzielenie informacji na temat wymaganych dokumentów niezbędnych do tego, by wziąć udział w przetargu. Wszystko po to, by w dniu przetargu uniknąć przykrej niespodzianki, że np. wadium wpłacono nie na to konto, na które powinno być wpłacone albo że zabrakło jakiegoś dokumentu, zaświadczenia lekarskiego, potwierdzenia bankowego itp. i w związku z tym cepeeniarz nie może wziąć udziału w przetargu. Zresztą wiecie jakie są realia siedliskowego samorządu – nie takie przeoczenia i uchybienia wydarzały się na szczeblach władzy w gminie. Jak to mówią – przezorny zawsze ubezpieczony.

W oficjalnym piśmie opatrzonym pieczątką wójta cepeeniarz otrzymał potwierdzenie wpłaty wadium oraz informacje na temat wymaganych dokumentów. Nawet nie wyobrażacie sobie, co musiał czuć Darek, gdy przygotowywał ten dokument. Jeszcze nie tak dawno przegrał proces sądowy, który wytoczył właścicielowi stacji paliw. Co gorsze, Straus musiał zapłacić jedenaście tysięcy złotych kosztów procesowych cepeeniarzowi. I teraz ten zły cepeeniarz próbuje pokrzyżować plan sprzedaży za grosze gminnej działeczki „lokalnemu patriocie”. Co za podłość! Co za bezczelność! Nieprawda? Bo nie ulega wątpliwości, że gdyby doszło do licytacji cena byłaby podbijana. Tzw. „lokalny patriota”, by kupić działeczkę musiałby przelicytować ofertę cepeeniarza. Ostatecznie wygrałby ten, kto zaoferowałby więcej. Jednak niezależnie od tego, kto finalnie nabyłby nieruchomość głównym wygranym byłaby gmina Siedlisko. Jej budżet zasiliłaby kwota uzyskana w publicznym przetargu. Oczywiście z perspektywy wójta i „lokalnego patrioty” lepiej by było, gdyby cepeeniarz nie zainteresował się przystąpieniem do przetargu. Wówczas działeczka sprzedana zostałaby za kwotę, na jaką opiewała wycena z jednym postąpieniem – czyli za jakieś 40.000 zł. W sytuacji, gdy pojawił się nieobliczalny cepeeniarz, licytacja mogłaby wymknąć się spod kontroli i kwota sprzedaży mogłaby przekroczyć grubo pułap 100.000 zł. A co? Kto bogatemu zabroni!

Osiem dni przed zaplanowanym przetargiem na gminnej tablicy ogłoszeń pojawiła się zdumiewająca decyzja. Wójt odwołał przetarg bez podania przyczyny. I znowu rodzi się pytanie – jakie to nadzwyczajne okoliczności zaszły, że Straus bez podania przyczyny wycofał się ze sprzedaży nieruchomości, którą jeszcze w czerwcu na siłę próbował opchnąć, podsuwając radnym do przegłosowania uchwałę o sprzedaży bezprzetargowej zawierającą fałszywe uzasadnienie? Drugie pytanie, na które należałoby odpowiedzieć brzmi: kto pokryje koszty obsługi transakcji, która nie doszła do skutku? Gmina zapłaciła rzeczoznawcy z wycenę. Zmarnowano na to czas pracowników, papier do drukarek. Wydano forsę na znaczki. Cała urzędniczo-biurokratyczna energia, pieniądze podatników zostały poszły w komin. I ostatnie pytanie, na które chyba wszyscy znają odpowiedź brzmi: czy gdyby cepeeniarz nie stanął do przetargu, czy również zostałby on „odwołany bez podania przyczyny”?

pozdrawiam

Paweł P.